Հավատքը հավատացյալին առաջնորդում է տեսնելու հանձինս ուրիշի մի եղբոր, որին հարկավոր է աջակցել եւ սիրել։ Աստծո հանդեպ հավատքից, – Աստծո, որ ստեղծել է տիեզերքը, արարածներին եւ բոլոր մարդկային էակներին, որոնք միմյանց համահավասար են Իր Ողորմության համար, – հավատացյալը կանչված է արտահայտելու այս մարդկային եղբայրությունը՝ պահպանելով արարչությունն ու ամբողջ տիեզերքը եւ թիկունք կանգնելով յուրաքանչյուր մարդու, հատկապես ամենակարիքավորներին ու ամենաաղքատներին։